ขนม “หนวดมังกร” เริ่มเป็นที่รู้จักก็เมื่อราวสิบยี่สิบปีมานี้เอง

คราวแรกเดบิวต์มาในชื่อขนม “ไหมฟ้า”

ซึ่งที่จริงแล้วก็คือขนม “สายไหม” หรือที่ฝรั่งเรียกว่า Cotton Candy นั่นเอง

เป็นขนมทำจากน้ำตาล

มีกินกันทั่วทุกวัฒนธรรม ทั้งฝรั่ง ทั้งแขก รวมทั้งจีนด้วย

 

สายไหมสไตล์จีนชนิดนี้มีรูปร่างคล้ายรังไหม ด้วยมีเส้นไหมสีขาวหุ้มห่ออยู่ภายนอก

ทำจากน้ำตาล หรือน้ำผึ้ง กวนกับแป้ง จนกลายเป็นตังเม

แล้วนำมายืดแบบเส้นบะหมี่ จนได้เส้นที่บางละเอียดดุจเส้นไหม

ห่อด้วยไส้ ที่ทำจากถั่วงา

 

ส่วนนามกรของขนม “หนวดมังกร” นั้น ก็ได้มาจากชื่อภาษาจีนของขนมชนิดนี้ นั่นคือ

龍鬚糖 (ตัวเต็ม) หรือ 龙须糖 (ตัวย่อ) อ่านตามสำเนียงจีนกลางว่า “หลงซูถัง”

แปลตรงตัวว่า น้ำตาลหนวดมังกร

 

หลง คือมังกร แต้จิ๋วอ่านว่า เล้ง/เล่ง -- วัดเล่งเน่ยยี่ ก็คือวัดมังกรกมลาวาส นั่นไง

ส่วน ถัง คือน้ำตาล -- อย่างถังหูหลู ผลไม้เคลือบน้ำตาลที่ฮ็อตฮิตกันในปัจจุบัน

 

 

เด็ดหนวดมังกร
เครื่องหวานนำเข้าจากราชสำนักจีน?

ในอดีต ขนมหนวดมังกรไม่ใช่ของกินทั่วไปนะเธอ
เป็นสำรับหวานที่ทำกันเฉพาะในราชสำนักจีนมาแสนนาน
คือเป็นตำรับชาววังว่างั้น
ด้วยมีวิธีการทำที่ยุ่งยาก ต้นเครื่องที่กำกับครัวของหวานต้องมีความชำนาญอย่างสูง
จึงสงวนสำรับนี้ไว้สำหรับองค์พระจักรพรรดิ และชนชั้นสูง พวกอีลีทในราชสำนัก เท่านั้น
ชื่อว่ามังกร ก็อาจมาจากมูลเหตุนี้ก็ได้ ด้วยมังกรก็คือตัวแทนขององค์พระจักรพรรดินั่นเอง

กล่าวกันว่า ในช่วงคอมมิวนิสต์ ที่จีนมีการปฏิวัติวัฒนธรรม
ขนมหนวดมังกรนี้ ก็โดนแบนไปด้วย
ด้วยรัฐบาลมีนโยบายห้ามทำสิ่งของที่เกี่ยวเนื่องกับราชสำนักจีน

ถึงปัจจุบัน ในยุคที่จีนเปิดประเทศ
ขนมหนวดมังกรแห่งราชสำนักได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นใหม่
กลายเป็นของตื่นตาน่าสนใจตามย่าน China Town ของมหานครต่างๆ ทั่วโลก นอกเมืองจีน
เราจะพบเห็นได้ตามย่านนักท่องเที่ยว และถนนคนเดิน ที่ฮ่องกง มาเก๊า ไต้หวัน รวมถึงเกาหลี ญี่ปุ่น หรือแม้กระทั่งที่อเมริกา และแคนาดา ก็มี
(ที่ฮ่องกงซึ่งพูดกวางตุ้ง เรียกกันว่า “หล่งโซวถอง”)
ของไทยเราก็มีตั้งโต๊ะทำและขายกันที่เยาวราช และตามตลาดสำหรับนักท่องเที่ยวต่างๆ ทั่วประเทศ

ขนมหนวดมังกร ไม่ใช่ขนมที่อากงอาม่าจากซัวเถาของเรารู้จัก หรือทำไหว้ ทำกินกัน
แต่เป็นสำรับโบราณนำเข้าที่ได้รับการฟื้นฟูใหม่ในกระแสโลกาภิวัตร เพื่ออุตสาหกรรมท่องเที่ยวนั่นเอง

 

 

ลอดลายมังกร

มังกร ถือเป็นสัตว์เทพ สัตว์มงคล สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของจีน
เป็นสัญลักษณ์ของพลังอำนาจ ความเจริญรุ่งเรือง ความยิ่งใหญ่ ความกล้าหาญอดทน
และเป็นสัญลักษณ์แทนองค์พระจักรพรรดิ ซึ่งเปรียบได้ดั่งโอรสของสวรรค์
ภาษาจีนกลางอ่านว่า หลง
ส่วนแต้จิ๋วอ่านว่า เล้ง หรือเล่ง

นอกจากขนม “หนวดมังกร” ที่เรานำเสนอผ่านบทความออนไลน์ในคราวนี้
ขอเชิญสาวกมิวเซียมสยามทุกท่านมาร่วมในงาน “ลอดลายมังกร” เรียนรู้ราก ผ่านศาสตร์มงคลจีน
พบกับเกร็ดความรู้เกี่ยวกับมังกร ผ่านเวิร์คช็อปการเขียนพู่กันจีน
ศิลปะประดิษฐ์ตัดกระดาษ ดนตรีกู่เจิง และเสวนาเกี่ยวกับฮวงจุ้ยมังกร
กิจกรรมทั้งหมดนี้ ล้วนเกี่ยวเนื่องกับมังกรทั้งสิ้น
พบกันวันเสาร์ที่ 24 ก.พ. นี้ ที่มิวเซียมสยามนะคร้าบบบบ

เครดิตภาพ

-Achaya จาก www.wongnai.com
-588ku.com

-world.taobao.com