เกมโดมิโน 

ในอดีตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นจุดนัดพบของการติดต่อค้าขายระหว่างอินเดียและจีนมาอย่างยาวนาน ทำให้มีการแลกเปลี่ยนและได้รับอิทธิพลจากทั้งสองแหล่งอารยธรรม ได้แก่ อาหารการกิน ภาษา การแต่งกาย ประเพณี และความเชื่อ เป็นต้น การเลือกรับและนำมาปรับใช้ หรือผสมผสานทางวัฒนธรรมระหว่างชนพื้นเมืองและชนต่างถิ่น ทำให้มีรูปแบบวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ขึ้น และการแต่งกายของแต่ชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นตัวอย่างหนึ่งที่เห็นเด่นชัด

1. นุ่ง ห่ม พัน มัดผ้า สไตล์อินเดีย
สมัยโบราณชาวพื้นเมืองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มักปกปิดร่างกายเฉพาะอวัยะเพศด้วยผ้าผืนเล็กแคบ หรือนุ่งเตี่ยว ต่อมาเมื่อราว 1500 ปีก่อน ผู้คนในภูมิภาคนี้จึงรับอิทธิพลมาจากอินเดีย และเริ่มใช้เครื่องต่างกายตามแบบชาวอินเดียที่เรียกว่า “โธตี” (Dhoti) เป็นผ้านุ่งผืนเดียวพันรอบตัว แต่มีวิธีนุ่งและรูปแบบของผ้าแตกต่างกันไป เช่น เมียนมาและอินโดนีเซียนุ่งโสร่ง / ไทย ลาว สิงคโปร์ นุ่งผ้าซิ่น ผ้าถุง ผ้าปาเต๊ะ / นุ่งโจงกระเบนในไทย ลาว กัมพูชา
2. เสื้อคอจีน กางเกงขากว้าง สวมง่ายคล่องตัว สไตล์จีน
มีชาวจีนมากมายที่เข้ามาค้าขายและตั้งรกรากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จึงมีการสืบทอดขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม อาหารการกิน รวมถึงอิทธิพลรูปแบบการต่างกายปรากฏกระจายอยู่ทั่วไปในภูมิภาคหลายแห่ง
เช่น คนเชื้อสายจีนในสิงคโปร์ มาเลเซีย ไทย เมียนมา เวียดนามและกลุ่มชาติพันธ์ต่างๆ
3. ต่างกายสำรวมสุภาพตามหลักศาสนา
ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีชาวมุสลิมมากที่สุดในโลก โดยเฉพาะประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซียและบรูไน นับถือศาสนาอิสลามเป็นศาสนาประจำชาติ ทำให้ลักษณะการแต่งกายมีความเชื่อมโยงสัมพันธ์กับหลักศาสนา ซึ่งแสดงถึงการสำรวม สุภาพเรียบร้อย ชุดผู้ชาย เรียกว่า “บาจู มาเลยู” (Baju melayu) ชุดผู้หญิงเรียกว่า “บาจู กุรง” (Baju kurung)
4. สวมกระโปรง ผูกเน็คไทด์ใส่สูทอย่างตะวันตก
ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมอย่างมาก มีชาวตะวันตกเข้ามาอยู่อาศัยเพิ่มมากขึ้น ลักษณะเครื่องแต่งกายจึงมีการผสมผสานระหว่างชาวเอเชียและตะวันตกอย่างประเทศฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ รวมถึงเครื่องแต่งกายยุคปัจจุบันของคนทั่วไปในอาเซียน

แกลเลอรี่

ดูทั้งหมด